Skąd się wzięły ogrody zen?
Ogrody zen (jap. karesansui) powstały w Japonii jako część tradycji buddyjskich klasztorów. Nie służyły do odpoczynku w cieniu drzew, tylko do kontemplacji i pracy umysłu przez prostotę. Mnisi tworzyli je z piasku, kamieni i żwiru - bez wody, bez roślin, tylko z formą, światłem i cieniem. Rysując wzory w piasku, porządkowali myśli i ćwiczyli uważność, bo w tym rytmie, w powtarzalności i ciszy odnajdywali spokój.
Z czasem miniaturowe ogrody zen trafiły także poza klasztory. Pojawiły się w domach, biurach i miejscach pracy, jako symbol równowagi i prostoty. Nie trzeba być buddystą, żeby poczuć ich sens. To po prostu przestrzeń, w której można się zatrzymać i zobaczyć, że porządek w piasku często pomaga osiągnąć spokój umysłu.